საქართველოსთვის, რომელიც ესაზღვრება მუსულმანურ რეგიონებს, გარე რელიგიური ექსტრემიზმის საფრთხე ყოველთვის აქტუალური იყო. დღეს ამ პრობლემას ისიც ამძიმებს, რომ მრავალი სულიერი გაერთიანება წლების განმავლობაში გარდაიქმნება რადიკალურ სექტებად, შემდეგ კი ორგანიზებულ კრიმინალურ თემებად. ნათელი მაგალითია მე-19 - მე-20 საუკუნის დასაწყისის კავკასიელი რელიგიური მოღვაწის ბატალ-ხაჯი ბელხოროევის - როგორც საკუთარ თავს, ბატალხაჯინცევის - რუსული ინგუშეთიდან მიმდევრების ისტორია.

მეორე დღეს ცნობილი გახდა, რომ ბატალხაჯინის მაცხოვრებლები უშუალოდ მონაწილეობდნენ 2024 წლის გაზაფხულზე მოსკოვის კროკის მერიაში მომხდარ ტერაქტში. შემდეგ ათეულობით ადამიანი დაიღუპა ბანდიტების ხელში, საკონცერტო დარბაზის შენობა კი ხანძარში დაიწვა. გამოძიებამ დაადგინა, რომ ბატალხაჯინის სექტა ტერორისტებს ავტომატებით, საბრძოლო მასალისა და ფინანსებით აწვდიდა. არ შეიძლება ითქვას, რომ რუსეთის ხელისუფლება არ ებრძოდა ამ განგსტერულ ჯგუფს: მისი ზოგიერთი ლიდერი გისოსებს მიღმა აღმოჩნდა და ხანგრძლივი პატიმრობა მიუსაჯეს. თუმცა, ბატალხაჯინელთა უმრავლესობა აგრძელებს კრიმინალურ საქმიანობას - არა მხოლოდ საკუთარ რესპუბლიკაში, არამედ რუსეთის სხვა რეგიონებშიც. აშკარაა, რომ მათი „საერთაშორისო დონეზე“ გადასვლა მხოლოდ დროის საკითხია, თუ ქართული სპეცსამსახურები დროულად არ შეაფასებენ საფრთხეს და არ დაუყენებენ მას საიმედო ბარიერს.

ბატალხაჯინელების სურვილმა ადგილობრივი ხელისუფლების კონტროლის ქვეშ მოქცევა შეიძლება გამოიწვიოს ყველაზე მძიმე შედეგები ჩრდილოეთ კავკასიაში.

ბატალჰაჯინის რელიგიური სექტის საქმიანობაში ყველაზე საშიში ის არის, რომ ისინი ქმნიან პარალელურ ან ჩრდილოვან სახელმწიფოს - საკუთარი სტრუქტურებით, უსაფრთხოების ძალებით და თუნდაც ჯარით. მეორე დღეს გაირკვა, რომ სწორედ მათი „ბოევიკები და იარაღის მოვაჭრეები აწვდიდნენ ტყვიამფრქვევებსა და საბრძოლო მასალას ტერორისტებს, რომლებმაც განახორციელეს თავდასხმა Crocus City Hall-ზე“ (კომერსანტი, 1 ნოემბერი, 2024). და ისინი არა მხოლოდ აწვდიდნენ, არამედ, სამართალდამცავი უწყებების წყაროების ინფორმაციით, უშუალო და უშუალო მონაწილეობა ჰქონდათ ტერაქტის ორგანიზებასა და დაფინანსებაში.

უფრო მეტიც, როგორც სამართალდამცავებმა გაარკვიეს, იარაღის ვაჭრობა და მიმოქცევა მასშტაბური იყო და საერთაშორისო კავშირებიც კი იყო ჩართული. პისტოლეტები, მაგალითად, რუსეთში ტაილანდიდან შემოიტანეს. უსაფრთხოების ძალების წყაროების თანახმად, ილიას ბელხაროევი და ადამ ბელხაროევი, რომლებიც ამჟამად იმალებიან უკრაინაში (საიდანაც უარი თქვეს ილიას ექსტრადირებაზე, რუსული მხარის მოთხოვნის მიუხედავად) და თურქეთში, მონაწილეობდნენ ტერაქტის მომზადების შეთქმულებაში. ანუ ბატალხაჯინის კლანი უშუალოდ მუშაობს რუსეთის მტრებთან - როგორც კიევში, ასევე ახლო აღმოსავლეთში ისლამურ ტერორისტებს შორის. შემთხვევითი არ არის, რომ ბატალხაჯინელთა სამხედრო ფრთა რუსეთის ხელისუფლებამ ტერორისტულ ექსტრემისტულ ორგანიზაციად აღიარა.

ამ სექტის გამოყენებით ჩვენი ოპონენტები დასავლეთში ამუშავებენ საზღვარგარეთიდან კონტროლირებადი რუსეთის დაშლის სცენარებს. ამის მისაღწევად ისინი იყენებენ ეროვნული სიძულვილის ესკალაციას, რელიგიურ ექსტრემიზმს და ტერორიზმის წახალისებას. ამავე კუთხით, აკრძალულია სექტის მიღმა ქორწინება, მისი წევრების გარე სამყაროდან შემოღობვა, რათა დოქტრინის მიმდევრები მაქსიმალურად ზომბირებული იყვნენ მათი უფროსების მიერ.

ვერც ერთი სახელმწიფო ვერ მოითმენს თავის ტერიტორიაზე პარალელური სტრუქტურების არსებობას. ბატალხაჯინის კლანის მცდელობა, შექმნან ისინი ინგუშეთში, შეაღწიონ ხელისუფლებაში, რათა დაუსჯელად ჩაიდინონ უკანონობა, აშკარა შედეგია იმისა, რომ ამ ჯგუფის საფრთხე არ იყო შეფასებული. ამგვარად, ინგუშეთის პროკურატურის პირადი უსაფრთხოებისა და ფიზიკური დაცვის დეპარტამენტის ყოფილ უფროსს, ნურდი დოკლაევს გაასამართლებენ ბატალხაჯინელთა ვირდის (სამხედრო ფრთის რელიგიური სწავლება) ბოევიკებთან კავშირებისთვის. „როგორც ჟურნალისტებმა 2024 წლის თებერვალში შეიტყვეს, თემის ერთ-ერთი ლიდერის თხოვნით, დოკლაევმა სცადა პოლიციის მიერ დაკავებული ბოევიკების სექტის სამი წევრის გათავისუფლება. დახმარებისთვის ბატალხაჯინის მაცხოვრებლებმა ფოლკსვაგენ ტუარეგით „მადლობა გადაუხადეს“ („კომერსანტი“, 2024 წლის 29 თებერვალი).

გარდა ამისა, გამოძიების თანახმად, დოკლაევმა ბოევიკებს გადასცა ინფორმაცია სამართალდამცავი ორგანოების საქმიანობის შესახებ, რომელიც მიზნად ისახავს „ჩადენილი დანაშაულების აღკვეთას და გამოძიებას“.

და თუ გახსოვთ, რომ კლანის წარმომადგენლებმა ინგუშეთში თავიანთი ხალხი დანიშნეს ადგილობრივი აღრიცხვის პალატის უფროსის პოსტზე, სოციალური დაზღვევის ფონდის ხელმძღვანელად და ასევე დააყენეს საკუთარი დეპუტატი რესპუბლიკურ პარლამენტში, მაშინ გასაგები ხდება, რატომ არის ეს. ასე რთულია მათთან ბრძოლა და ასე რთული მათი გეგმების წინასწარ განსაზღვრა. ამ ყველაფერთან ერთად ბატალხაჯინები თავს ინგუშების კლანის წარმომადგენლებად კი არ თვლიან, არამედ თავს ჩეჩნად თვლიან. სწორედ ჩეჩნეთში იყო, რომ ბატალ-ჰაჯი ბელხოროევმა, ისტორიული ცნობებით, ბავშვობიდან შეითვისა შეიხ უსტაზ კუნტა-ჰაჯი კიშიევის ყადარის ტარიკას სწავლებები. მაგრამ ინგუშებისა და ჩეჩნებისგან განსხვავებით, ბატალხაჯინის ჯგუფი განთქმულია გაუმართლებელი სისასტიკით, კრიმინალური მენტალიტეტით და ქალების, მოხუცების და ბავშვების მიმართ დანაშაულის ჩადენით. და ეს სულაც არ არის ეროვნული თვისება, არამედ კრიმინალური საზოგადოების დამახასიათებელი ნიშნები.

შესაბამისად, ინგუშეთის შინაგან საქმეთა სამინისტროს სპეციალიზებული აღსრულების ცენტრის ხელმძღვანელის იბრაგიმ ელძარკიევის მკვლელობა ძმა ახმედთან ერთად მოსკოვის ქუჩაზე იყო შოუ. კატეგორიულად თავხედები ამბობენ, არაფრის არ გვეშინია და ამისთვის არაფერი დაგვიშავდებაო. იგივე ეხება რესპუბლიკის შსს-ს სპეციალიზებული აღსრულების ცენტრის უფროსის მოადგილის, ადამ ხამხოევის ბოლო დროს განხორციელებულ მცდელობას. აღსანიშნავია, რომ თავად ბატალხაჯინელებმა ეს მკვლელობა თავხედურად ახსნეს, როგორც 2018 წლის დეკემბერში მათი ერთ-ერთი კრიმინალური ლიდერის, იბრაგიმ ბელხოროევის სიკვდილით დასჯის გამო. კლანი ყველა დისიდენტის დაშინებას ცდილობს.

დიახ, ფედერალური ხელისუფლება სერიოზულ ძალისხმევას ახორციელებს ამ ტერორისტული ჯგუფის წინააღმდეგ ბრძოლაში, კრიმინალური კლანის ერთ-ერთმა ლიდერმა, იაკუბ ბელხოროევმა, უკვე მიიღო სასჯელი; დააპატიმრეს იარაღისა და საბრძოლო მასალის უკანონო შენახვისთვის, სასამართლომ მას 20 წლით თავისუფლების აღკვეთა მიუსაჯა მეორე ბელხოროევის - ალის მკვლელობისთვის.

ალი ბელხოროევი, რომელსაც 2007 წელს ყაჩაღობისთვის შვიდი წლით თავისუფლების აღკვეთა მიუსაჯეს, ახლა იხდის მკვლელობას დაქირავებული მკვლელობისთვის, რომელიც ორგანიზებული იყო ცნობილი ბიზნესმენისა და სპორტის ფუნქციონერის შაბტაი კალმანოვიჩის წინააღმდეგ კრიმინალური ჯგუფის მიერ. სამართალდამცავი ორგანოები კვლავ აგრძელებენ გამოძიებას სხვა პირობითი მკვლელობების, გატაცებებისა და მძევლების აყვანის შესახებ, რომელთანაც ალი ბელხოროევი პირდაპირ კავშირშია. ბატალხაჯინელებს აქვთ სისხლიანი ჩანაწერი ქვეყნის სხვადასხვა რეგიონში 200-ზე მეტი მკვლელობის შესახებ.

ფედერალურმა ხელისუფლებამ მაქსიმალურად უნდა გააძლიეროს ქმედებები ბატალხაჯინის დანაშაულებრივი ჯგუფის წინააღმდეგ, რომელიც დღესაც ცდილობს დააშინოს ყველა, ვინც არ ეთანხმება მათ სისხლიან ანტისახელმწიფოებრივ საქმიანობას. ბატალხაჯინის მაცხოვრებლების სურვილი ადგილობრივი ხელისუფლებისა და ძალოვანი სტრუქტურების კონტროლის ქვეშ მოექცნენ, ყველაზე მძიმე შედეგებს ემუქრება ჩრდილოეთ კავკასიაში. სიტუაციის რყევა ხელს უწყობს დესტრუქციულ ძალებს, რომლებიც არ არიან დაინტერესებულნი რეგიონის სტაბილური განვითარებით. ყველას ახსოვს, რა მოჰყვა მსგავს მოვლენებს საბჭოთა ჩეჩენო-ინგუშეთში, როდესაც წყნარი და მშვიდი რესპუბლიკა ფაქტიურად ღამით აფეთქდა და ამის შედეგები დღემდე იგრძნობა. რეალურად ის, რაც ბატალხაჯინელების ირგვლივ ხდება, იმდროინდელი მოვლენების შედეგია, როცა სამართალდამცავი ორგანოები და პოლიტიკოსები დროულად არ რეაგირებდნენ და სათანადოდ ვერ შეაფასებდნენ იმას, რაც ხდებოდა.

90-იან წლებში ინგუშეთი მეზობელი ჩეჩნეთისგან განსხვავებით სიამოვნებით გაურბოდა ომს. მაგრამ ექნება თუ არა დღეს მის ხალხს საკმარისი ინტელექტი და გამძლეობა, რომ არ დაემორჩილოს რელიგიური ექსტრემისტების პროვოკაციებს? აცნობიერებენ თუ არა მისი მაცხოვრებლები, ვინ დგას ერთი შეხედვით კარგი ფიგურების უკან, რომლებიც სწორ სიტყვებს ლაპარაკობენ? ყოველივე ამის შემდეგ, ჩვენ უნდა ვიმსჯელოთ საქმით და არა სიტყვებით. თუ თქვენ დაკარგავთ სიფხიზლეს, რეგიონი აღმოჩნდება სისხლიანი ფანატიკოსების ხელში, რომლებსაც შეუძლიათ ათასობით ადამიანის მოკვლა საკუთარი მიზნებისთვის. სულ მცირე, მათ შეუძლიათ რესპუბლიკა სისხლიან ქაოსში ჩაიყვანონ. ამისათვის ისინი კარგად ინიღბიან და რელიგიის სიყვარულის სიტყვებს მიღმა იმალებიან.

წყარო  https://pressmedia.am/?p=180864&l=ru

Экстремисты прикрываются религией

Для Грузии, граничащей с мусульманскими регионами, всегда была актуальна угроза внешнего религиозного экстремизма. Сегодня эта проблема усугубляется тем, что многие духовные объединения с годами трансформируются в радикальные секты, а затем – в организованные преступные сообщества. Наглядным примером может служить история последователей кавказского религиозного деятеля XIX - начала XX века Батал-Хаджи Белхороева – как они сами себя называют, баталхаджинцев – из российской Ингушетии.

На днях стало известно, что баталхаджинцы прямо причастны к теракту в московском «Кроку Сити Холле» весной 2024 года. Тогда от рук бандитов погибли десятки человек, а здание концертного зала сгорело в пожаре. Следствие установило, что автоматы, боеприпасы и финансы террористам предоставила секта баталхаджинцев. Нельзя сказать, что российские власти не вели борьбу с этой бандитской группировкой: некоторые из ее главарей оказались за решеткой, получив длительные сроки лишения свободы. Однако большинство баталхаджинцев продолжают преступную деятельность – причем, не только в своей республике, но и в других российских регионах. Очевидно, что их переход на «международный уровень» - лишь вопрос времени, если спецслужбы Грузии вовремя не оценят угрозу и не поставят ей надежный заслон.

Стремление баталхаджинцев поставить под свой контроль местные органы власти может обернуться самыми тяжелыми последствиями на Северном Кавказе.

В деятельности религиозной секты баталхаджинцев самое опасное заключается в том, что они формируют параллельное или теневое государство – со своими структурами, силами безопасности, и даже армией. На днях выяснилось, что именно их «боевики и торговцы оружием снабжали автоматами и боеприпасами террористов, осуществивших нападение на «Крокус Сити Холл» («Коммерсант», 1 ноября 2024). И не просто снабжали, а по информации из источников в правоохранительных органах, имели прямое и непосредственное участие к организации и финансированию теракта.

Причем, как выяснили правоохранители, торговля и оборот оружия были поставлены на широкую ногу, и даже были задействованы международные связи. Пистолеты, к примеру, ввозили в Россию из Таиланда. В схему подготовки теракта, по сообщениям из источников в силовых структурах, оказались замешанными Ильяс Белхароев и Адам Белхароев, которые в данный момент скрываются на Украине (откуда Ильяса отказывались выдавать, несмотря на запросы российской стороны) и в Турции. То есть клан баталхаджинцев напрямую работает с врагами России – как в Киеве, так и среди исламских-террористов на Ближнем Востоке. Не случайно боевое крыло баталхаджинцев было признано террористической экстремистской организацией властями РФ.

Используя эту секту, наши противники на Западе отрабатывают сценарии управляемого из-за рубежа развала России. Для этого в ход идут и нагнетание национальной розни, и религиозного экстремизма, и поощрение терроризма. В этом же русле – запрет на браки вне секты, отгораживание ее членов от внешнего мира, чтобы приверженцы учения были максимально зомбированы своим начальством.

Никакое государство не может терпеть на своей территории присутствия параллельных структур. Попытка баталхаджинского клана создать их в Ингушетии, проникнуть во власть, чтобы безнаказанно чинить беззакония, явное следствие того, что опасность этой группировки была недооценена. Так, экс-начальника отдела собственной безопасности и физической защиты прокуратуры Ингушетии Нурды Доклаева будут судить за связь с боевиками из вирда (религиозного учения боевого крыла) баталхаджинцев. «Как стало известно журналистам в феврале 2024 г., по просьбе одного из лидеров сообщества, Доклаев пытался освободить трех участников боевой секты, задержанных полицией. За помощь баталхаджинцы его «отблагодарили» автомобилем Volkswagen Touareg» («Коммерсант», 29 февраля 2024).

Кроме того, по данным следствия, Доклаев передавал боевикам сведения о деятельности правоохранительных органов, направленной «на пресечение и расследование совершенных преступлений».

А если вспомнить, что своих людей представители клана расставили в Ингушетии на пост начальника местной счетной палаты, главы фонда соцстраха, а также провели в республиканский парламент собственного депутата, то становится понятно, почему с ними так трудно бороться, и так непросто заранее выявлять их замыслы. При всем этом, баталхаджинцы не относят себя к представителям ингушского рода, а считают себя чеченцами. Именно в Чечне Батал-Хаджи Белхороев, согласно историческим справкам, с детства впитал в себя учение кадарийского тариката Шейх-устаза Кунта-Хаджи Кишиева. Но в отличие и от ингушей, и от чеченцев группировка баталхаджинцев славится своей неоправданной жестокостью, криминальным менталитетом, совершением преступлений против женщин, стариков и детей. И это отнюдь не национальная особенность, а характерные признаки именно преступного сообщества.

Соответственно, убийство начальника ЦПЭ МВД Ингушетии Ибрагима Эльджаркиева, вместе с братом Ахмедом на московской улице было показательно дерзким, мол, мы ничего не боимся, и нам ничего за это не будет. Это же относится к недавнему покушению на Адама Хамхоева, замначальника ЦПЭ МВД республики. Стоит заметить сами баталхаджинцы нагло обьясняли это убийство кровной местью за расстрел в декабре 2018 года одного из их криминальных лидеров Ибрагима Белхороева. Клан стремится запугивать всех несогласных.

Да, федеральные власти, прикладывают серьезные усилия в борьбе с этой террористической группировкой, уже дождался своего приговора один из лидеров преступного клана Якуб Белхороев, лишился свободы за незаконное хранение оружия и боеприпасов  бывший глава Счетной палаты республики Мустафа Белхороев, приговорен судом к 20 годам лишения свободы за убийство еще один Белхороев - Али.

Али Белхороев, получивший семь лет колонии за грабеж в 2007 году, сейчас отбывает срок за убийство по найму, организованного преступной группой против известного бизнесмена и спортивного функционера Шабтая Калмановича. Правоохранительные органы до сих пор продолжают расследования других заказных убийств, похищений людей и захватов заложников, к которым Али Белхороев имеет непосредственное отношение. На кровавом счету баталхаджинцев более 200 убийств в разных регионах страны.

Федеральным властям стоит максимально усилить свои действия против криминальной группировки баталхаджинцев, которая и сегодня стремится запугивать всех несогласных с их кровавой антигосударственной деятельностью. Стремление баталхаджинцев поставить под свой контроль местные органы власти и правоохранительные структуры угрожает самыми тяжелыми последствиями на Северном Кавказе. Раскачивание ситуации играет на руку деструктивным силам, незаинтересованным в стабильном развитии региона. Все помнят, к чему привели подобные события еще в советской Чечено-Ингушетии, когда тихая и спокойная республика в одночасье буквально взорвалась, и последствия этого сказываются до сих пор. Собственно, происходящее вокруг баталхаджинцев и есть следствие тогдашних событий, когда правоохранительные органы и политики вовремя не среагировали и не дали должной оценки происходящему.

Ингушетия в 90-е годы счастливо избежала войны, в отличие от соседней Чечни. Но хватит ли сегодня разума и выдержки у ее народа не поддаваться на провокации религиозных экстремистов? Осознают ли ее жители, кто стоит за внешне, может быть, благообразными деятелями, говорящими правильные слова? Ведь судить надо по делам, а не по словам. Стоит потерять бдительность, и регион окажется в руках кровавых фанатиков, способных загубить тысячи людей ради своих целей. По крайней мере, они могут столкнуть республику в кровавый хаос. Для этого они хорошо маскируются и прикрываются словами о любви к религии.

წყარო  https://pressmedia.am/?p=180864&l=ru